သၾကၤန္ေရာက္ျပန္ျပီ

 ပိေတာက္ပန္းေတြ ပြင့္ေနျပီ... သၾကၤန္ေရာက္ ျပန္ျပီေရာ ....

ရင္ထဲကအလြမ္းေတြ ပိေတာက္ပန္းလို ေ၀ေ၀ဆာဆာ ဖူးပြင့္ေနတုန္းပဲ အတူးရယ္..

ႏွစ္ေတြၾကာခဲ့ေပမဲ့ ရင္ထဲက အလြမ္းဒဏ္ရာက မေပ်ာက္နိဳင္ေသးဘူး...

ဥၾသငွက္တြန္သံၾကားရင္ အလြမ္းဒဏ္ရာက ပိုပိုနာလာတယ္။

ငယ္ကကၽြမ္းတဲ့ ငယ္ကၽြမ္း၊ အသဲႏွလံုးကို ပံုအပ္ျပီး ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ ခ်စ္းဦးသူမို႔ ဘယ္လိုမွ မေမ့နိဳင္ဘူး လို႔ဆိုရင္ ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ျပံဳးေနမယ္လို႔ ေအာက္ေမ့မိတယ္ အတူး..

ငါ့အနားမွာ တျခားေယာက္ ရွိမေနတာကိုလဲ နင္ေက်နပ္တယ္ မဟုတ္လား..

နင့္ကို လြမ္းေနရတဲ့ ဘ၀ကိုပဲ ငါေက်နပ္ပါတယ္ အတူး..

အတူးဆိုတဲ့ ခပ္ဆိုးဆိုး ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ခဲ့မိတဲ့အတြက္ ငါဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တရ မရဘူး။

ဒါေပမဲ့..အတူးကို လူလိမၼာေလးတစ္ေယာက္အ ျဖစ္ သက္ဆိုးရွည္ေအာင္ မထိန္းနိဳင္ခဲ့တာ ကိုေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိပါတယ္။ ငါတကယ္ ညံ့တဲ့သူပါ။

xxxxxxxxx xxxxxxxxxxxxxxxxx  xxxxxxxxxxxxxxxx

အျဖစ္အပ်က္ေတြက ငါ့ရဲ႕အာရုဏ္မွာ မေန႔တေန႔ကလို ျမင္ေယာင္ေနတုန္း....။

ငယ္ငယ္က တို႔ႏွစ္ေယာက္ ကစားအတူ၊ ေက်ာင္းသြားလည္း အတူတူ။

ေက်ာင္းသြားရင္ နင့္စက္ဘီးေနာက္က လိုက္ရတာ ငါသိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တယ္။

သၾကၤန္မွာ အတူေပ်ာ္ခဲ့တာေတြကို အမွတ္ရဆံုးပဲ အတူးေရ..

အမွတ္ရဆို သၾကၤန္နဲ႔ ငါက ဖြားဘက္ေတာ္။ ငါက သၾကၤန္မွာေမြးတဲ့ သၾကၤန္သမီးပ်ိဳ။ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီမွာ သၾကၤန္က်တဲ့ တန္ခူးလကို အခ်စ္ဆံုး။

နင္ကေတာ့ ေပ်ာ္ခ်င္ ကဲခ်င္လို႔ သၾကၤန္ကို ခ်စ္တာေနာ္ အတူး..အဲဒါေၾကာင့္ေပါ့..

ငယ္ငယ္တုန္းဆို ငယ္ေသးလို႔မို႔ နင္ဆိုးခဲ့တယ္။  ၾကီးလာျပန္ေတာ့လည္း အဖတ္ဆယ္မရေအာင္ နင္ဆိုးခဲ့ ေပြခဲ့တယ္။ အဲဒီေလာက္ဆိုးတဲ့ နင့္ကို ဘာေၾကာင့္ခ်စ္ခဲ့သလဲဆိုရင္ ခ်စ္လို႔ကို ခ်စ္တာ။

တို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ရိုးရာသၾကၤန္ပြဲေတြ ခုလိုသရုပ္မပ်က္ေသးတာ မွတ္မွိေနေသးတယ္။ သၾကၤန္ မ႑မွာ ေရးကစားရင္း မုန္႔လံုးေရေပၚ လုပ္စားၾကတယ္။

နင္ေလ ငယ္ငယ္ကတည္းက ဇာတိျပခဲ့ တာေနာ္။ ေရေလာင္းရင္ ေကာင္းေကာင္း မေလာင္းခ်င္ ဘူး။ ခြက္ေစာင္းခုပ္တယ္။ ေအးစက္ေနတဲ့ ေရခဲေရနဲ႔ ေလာင္းတယ္။ ေျပာစကားကို ဘယ္ေတာ့မွ နားမေထာင္ဘူး။

ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ေရာက္လာေတာ့ နင္လတ္လ်ားလတ္လ်ား လုပ္ခ်င္လာတယ္ေနာ္။ ေက်ာင္းေျပးရင္ မေခၚေတာ့ဘူး၊ ေဆးလိပ္နဲ႔ အရက္ေသာက္ရင္ ေသခန္းျပတ္ဆိုလို႔  နင္ျငိမ္သြားခဲ့ တယ္။ နင္ငါ့ကို ၾကိတ္ပိုးေနတဲ့အခ်ိန္မို႔ ငါ့စကားေအာင္ခဲ့တယ္။

ငယ္ငယ္ေလးထဲက ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတဲ့ တို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ရင္မွာ အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာက ေစာေစာစီးစီး ေမြးဖြားလာခဲ့တယ္ေနာ္။ စူးရဲတဲ့ နင့္ရဲ႕အၾကည့္ေတြကို ရင္ဆိုင္ရတိုင္း ငါ့ရင္မွာ ပူသလို ေႏြးသလိုၾကီး။

ဆယ္တန္းကို ႏွစ္ခ်င္းေပါက္ေအာင္ရင္ အေျဖေပးမယ္လို႔ ကတိေပးခဲ့လို႔ နင္စားၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဆယ္တန္းေအာင္ စာရင္းထြက္တဲ့ေန႔မွာ နင့္ကိုငါ အေျဖေပးခဲ့တယ္ေနာ္။ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခါစေတာ့ ႏွစ္ဦးသား မိုးမျမင္ ေလမျမင္။ 
အခ်စ္ဦးေပးတဲ့ အနမ္းေတြ ပါးျပင္မွာ ခုထိေႏြးေနတုန္းပဲ အတူးရယ္..

သၾကၤန္မွာ အတူလည္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ငါလိုက္ခဲ့ရတယ္။ သၾကၤန္ကို ခ်စ္ေပမဲ့ မူးရူးေနတဲ့ လူေတြၾကားထဲ သၾကၤန္လည္ရတာ ငါမေပ်ာ္ဘူး။ ယဥ္ေက်းပါတယ္ဆိုတဲ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ ႏွစ္သစ္သၾကၤန္မွာ ပါးစပ္စည္းကမ္းမရွိ ေျပာဆိုရမ္းကား ေနၾကတာေတြ နည္းနည္းမွ သေဘာမက်ဘူးဟာ။ ျပီးေတာ့ နင္သိပ္ကဲတာကို ငါမၾကိဳက္ဘူး။

သမီးရည္းစားဘ၀မွာ အခ်စ္နယ္ကၽြံဖို႔ နင္ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေတာင္ အျပည့္ေသးတဲ့ အရြယ္မွာ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို မစြန္႔နိဳင္ခဲ့တာ ငါမလြန္ဘူး အတူး။

အတူးကို အသဲႏွလံုးပံုေပးျပီး ခ်စ္ခဲ့တယ္။ 
အၾကင္လင္မယား မျဖစ္ေသးခင္မွာ ဘ၀တစ္ခုလံုး ပံုမေပးနိဳင္တာ ငါမလြန္ပါဘူး အတူးရယ္။
နင့္ရဲ႕ တန္ဖိုးထား ေစာင့္စည္းမွဳေတြကို ငါလိုခ်င္ခဲ့တာ။

“ဒီေခတ္ၾကီးထဲမွာကြာ၊ သူမ်ားသမီးရည္းစားေတြလည္း ဒီလိုပဲေနၾကတာကို”

နင္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားကို မွတ္မွိေသးတယ္။ အဲဒီလို သူတကာနဲ႔ မတူတာဟာ နင္တို႔ ေယာက်္ားေတြအတြက္ ျမတ္နိဳးတန္ဖိုးထားစရာ မဟုတ္ဘူးလား အတူးရယ္။

နင္ေလ လိုခ်င္တာမရေတာ့ ရတဲ့မိန္ကေလးေတြနဲ႔ ေျခရွဳပ္လာတယ္ေနာ္။ ရင္ေမာခဲ့ရ ပူေလာင္ခဲ့ရေပမဲ့ နင့္ကို မမုန္းနိဳင္ခဲ့ဘူး။ ေသာက္တတ္စားတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေပါင္းမိျပီး၊ ငါမၾကိဳက္တာေတြ နင္အကုန္လုပ္တယ္ေနာ္။

ငယ္သူငယ္ခ်င္း ႏြယ္နီကို နင္ေခၽြခ်ခဲ့တယ္။ နင္ေတာ္ေတာ္ လြန္တယ္ အတူး။ ႏြယ္နီက နင့္ကို တဖက္သတ္ ေၾကြေနတာကို နင္အခြင့္ေကာင္းယူခဲ့တယ္။

ႏြယ္နီက ငါ့ကို အားတံု႔အားနာ ေမးရွာတယ္။ 
နင္တို႔ ျပတ္သြားၾကျပီဆို တဲ့။ ရင္ထဲမွာ က်င္ကနဲ ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ 
 လူခ်င္း အေနစိမ္းသြားေပမဲ့ ႏွလံုသားမွာ တြယ္ညိွေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ သံေယာဇဥ္ကို ဘာနဲ႔မွျဖတ္လို႔ မျပတ္နိဳင္ဘူးေလ။ 
ဒါေတြ ႏြယ္နီ႔ကို မေျပာျပရက္ခဲ့ဘူး။

ျပီးတာေတြလည္း ျပီးခဲ့ပါျပီ။ မေမ့ေပ်ာက္နိဳင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို သိမ္းထုပ္ထားလိုက္ ပါတယ္။

သၾကၤန္ေရာက္လာရင္ေတာ့ ဒီအထုပ္ကို ျပန္ျဖည္ၾကည့္မိတုန္း။

မေန႔ကလို ျပန္ျမင္ေယာင္ ေနတုန္း...

------------------------  ------------------------------   ---------------------------------------------

သၾကၤန္အၾကိဳေန႔ မနက္ေစာေစာ နင္ငါ့ကို ေရလာေလာင္းေတာ့ ေတာ္ေတာ္အံ့ၾသ သြားတယ္။ သံုးႏွစ္လံုးလံုး ငါ့ကို ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ေရလာမေလာင္းဘဲ ေနခဲ့တာ။ နင္ေလာင္းတဲ့ ေရက ငါ့ရဲ႕ ႏွလံုသားထဲ ကိုစိမ့္သြားတယ္။ အေသြးအသားထဲကို စီးဆင္းသြားတယ္။ ၀မ္းသာ၀မ္းနည္းမို႔ ရင္ထဲမွာ ဆို႔နစ္ေနတယ္။

နင္ေလာင္းတာ အခ်စ္ေရစင္ေတြပဲ မဟုတ္လား အတူး။ အေရာင္မ်ိဳးစံု စြန္းထင္းေနတဲ့ နင့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားေထာင့္ တစ္ေနရာမွာ ငါ့အတြက္ ျဖဴစင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြ ရွိေနေသးတာကို ျမင္လိုက္ ရတယ္။

ဒါေပမဲ့ ငါ၀မ္းမသာနိဳင္ခဲ့ဘူးေလ။ ႏြယ္နီ႔ကို အားနာလို႔။

ႏြယ္နီကိုေတာ့ ျပစ္မသြားပါနဲ႔လို႔ နင့္ကို ငါေျပာခဲ့တယ္ေနာ္။ နင္ဘာမွ ျပန္မေျပာဘဲ ႏွဳတ္ဆိတ္ ေနခဲ့တယ္။ တကယ္ပဲ ႏြယ္နီ႔ကို  နင္ေခၚသြားခဲ့တယ္။

အဲဒီႏွစ္ သၾကၤန္က..အခ်စ္ဦး ႏွဳတ္ဆက္သြားတဲ့ သၾကၤန္..ပန္းေတြေၾကြတဲ့ သၾကၤန္.. အတာေရစီးတဲ့ ေျမေပၚမွာ ေသြးစြန္းခဲ့တဲ့ သၾကၤန္...

နင္တို႔အဖြဲ႔ အက်ေန႔ သၾကၤန္ပြဲမွာ ရန္ျဖစ္ျပီး ေျခလြန္လက္လြန္ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။ ေဆးရံုေရာက္ေတာ့ နင္အသက္မရွိေတာ့ဘူး။ ႏွလံုးေသြးပ်က္မတတ္ကို ငါခံစားခဲ့ရတယ္ အတူး။

ငါတို႔ရဲ႕ ရိုးရာသၾကၤန္မွာ ပန္းေတြေၾကြက်တယ္။ လူေတြေသၾကတယ္။

က်န္ရစ္သူေတြ ရင္ကြဲနာက် ရတယ္။ ႏွလံုးသားဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ပူေဆြးေလာင္ျမိဳက္ ေနၾကတယ္။

နင္ေခၽြခဲ့တဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ ေၾကြက်သြားခဲ့တယ္ အတူး။ သူငယ္ခ်င္း ႏြယ္နီေပ့ါ။

နင့္ကို ရက္လည္တဲ့ေန႔မွာ ႏြယ္နီ အဆိပ္ေသာက္ေသခဲ့တယ္။ သူ႔အေလာင္းကို ရင္ခြဲရံုမွာ စမ္းသပ္ေတာ့     ကိုယ္၀န္ရွိေနတယ္။ အရွက္ကိုကာကြယ္ဖို႔ အသက္ကို အဆံုးစီရင္ လိုက္ရွာတယ္။

ႏွေမ်ာလိုက္တာ အတူးရယ္။ ဒီလိုေၾကြရတဲ့ ပန္းေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ားေနျပီလဲ။

သြားေလသူနင့္ကို အျပစ္တင္ရက္တယ္လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာေတာ့ အတူး။

တို႔မ်ား မိန္းကေလးေတြရဲ႕ဘ၀က တစ္ခ်က္ကေလးမွ အမွားမခံဘူးဆိုတာကို နင္တို႔ေယာက်္ားေတြ သိနားလည္ေစခ်င္တယ္။

စိတ္သာယာမွဳ ဆႏၵနဲ႕အတၱအတြက္ ေစာင့္စည္းအပ္တဲ့ စည္းကမ္းေဘာင္ကို ေက်ာ္ခဲ့ရင္ နစ္နာရတာက မိန္းမသားေတြ။ အညွာလြယ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မျငင္းရဲ မျငင္းရက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ လိုက္ေလ်ာမိရင္ ဒုကၡေရာက္ၾကတာ မိန္းကေလးေတြပါ။

မနက္ျဖန္ ဘာျဖစ္မလဲဆိုတာ မသိနိဳင္ၾကေလေတာ့ ေစာင့္စည္းၾကတာ အေကာင္းဆံုုးပဲ မဟုတ္လား။

ငါက အဖြားၾကီးအေတြး ေတြးျပီးေက်ာက္ေခတ္ကို ျပန္သြားခ်င္သူလို႔ နင္ေျပာခ်င္လဲ ေျပာေပါ့။ 
မူးရစ္ေသာက္စားျပီး ရိုးရာသၾကၤန္ကို ထိန္းသိမ္းေနၾကတာကို ေတာ္ေတာ္ေလး ဘ၀င္မက်ဘူး။

အဖြားတို႔ အေမတို႔ေခတ္က သၾကၤန္မ်ိဳးကို ထိန္းသိမ္းေစခ်င္တာ။ အဲဒီေခတ္တုန္းက သၾကၤန္မွာ ပန္းေတြ ဘယ္မွာေၾကြလို႔တုန္း။ ေျမေပၚစီးက်တဲ့ အတာေရမွာ ေသြးစြန္းတဲ့ရာဇ၀င္မ်ိဳး မရွိခဲ့ဘူးေလ။

ငါတို႔ေခတ္မွာေတာ့...

ကမၻာမွာ ျမန္မာဟာ အယဥ္ေက်းဆံုး လူမ်ိဴးဆိုတာ ဟုတ္ေသးလား..

သူမ်ားလူမ်ိဳးေတြ သူတို႔ရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူးမွာ ေသာက္စားရမ္းကား ၾကလို႔လား...

အေတြးေတြ ခံစားခ်က္ေတြ ျပည့္လွ်ံေနလို႔ စာေတြေရးေနမိျပီ အတူးေရ..

လြမ္းတိုင္းေရးတယ္။ ခံစားရတိုင္းေရးတယ္။

အခ်ိန္မတန္ခင္ ပန္းေတြမေၾကြေအာင္ အကၡရာစာလံုးေတြကို သီကံုးေနတယ္ေလ။

ငါ့ရဲ႕ ကေလာင္အစြမ္းဟာ ပန္းပင္ေတြရွင္သန္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ ေျမတမွဳန္႔၊ ေရတစက္ပဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ပင္ယံမွာလန္းေနတဲ့ ပန္းပြင့္ေတြ ေၾကြက်မသြားေအာင္ အလင္းေဆာင္ေပးတဲ့ ေနရာင္ျခည္ တေဖ်ာက္ကေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္မယ္။ ပန္းေတြလွေအာင္ အေထာက္အပံ့ေပးရတာကို ငါေက်နပ္တယ္။

နင့္ကိုလြမ္းေနရတာကိုလည္း ေက်နပ္တယ္။

ဘာလို႔ အသစ္မရွာတာလည္း သိခ်င္လား အတူး။။ နင့္ကို လြမ္းရတဲ့ ဇာတ္လမ္းကို တစ္ခန္းရပ္ျပစ္ရမွာ ႏွေမ်ာလို႔။ လူေတြ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီ ရူးသြပ္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။

တခ်ိဳ႕လူေတြအတြက္ အခ်စ္ကတဖန္ ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္းဆိုတာ ရွိတယ္။ ဒါေတြ ငါမလိုခ်င္ေတာ့ပါဘူး အတူးရယ္။

ပ်ားရည္တစ္စက္အတြက္ နာက်င္စရာေတြ ထပ္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူး။

အတူးကို ေပးခဲ့တဲ့အခ်စ္မ်ိဴး ေနာက္တစ္ေယာက္ကို မေပးခ်င္ေတာ့ဘူး။

သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းေလး ခ်စ္ခဲ့တဲ့ အခ်စ္ေတြကို အလြမ္းေတြနဲ႔အတူ သိမ္းထားလိုက္ေတာ့မယ္။

သၾကၤန္ေရာက္လာရင္ေတာ့ အလြမ္း၊ဒဏ္ရာ၊အမွတ္တရေတြကို ျပန္ထုတ္ၾကည့္မယ္ေလ။

တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ခါပြင့္တဲ့ ပိေတာက္ပန္းကို ဘုရားကပ္ရင္း၊ အတူးတစ္ေယာက္ တမလြန္ဘသမွာ ပန္းေတြကို ျမတ္နိဳးတတ္သူ ျဖစ္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးေနတယ္။ ေက်နပ္ေပးပါေနာ္ အတူး။

သၾကၤန္ေရာက္ျပီ အတူးေရ...ပိေတာက္ပန္းေတြလည္း ပြင့္ေနျပီ။  ။

ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါအံုးမည္။

စံပယ္ျဖဴ

သၾကၤန္အတက္ေန႔၊ ကၽြန္မ၏ေမြးေန႔ အမွတ္တရ၊ စိတ္ကူးယဥ္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို အလြမ္းဓာတ္ခံျဖင့္ ေရးဖြဲ႔သည္။