ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ျပန္မေရာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္ကို တေခါက္ျပန္ေရာက္
လာပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ငါးႏွစ္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္တုန္းက ေနေပ်ာ္စရာေကာင္းေသးတဲ့ ရန္ကုန္။
မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေကာင္း၊ ဆရာသမားေကာင္းေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္။ ရန္ကုန္က
ကၽြန္မရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမ မဟုတ္ေပမဲ့ ကၽြန္မဘ၀ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတခုပါ။ ရန္ကုန္မွာ ပညာသင္၊
ရန္ကုန္မွာ ရုန္းကန္လွဳပ္ရွားရင္း ဘ၀ေပးအသိေတြ ရခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ေရာက္ရင္
ကၽြန္မ ရန္ကုန္မွာပဲ ေနျဖစ္ပါတယ္။ မိဘႏွစ္ပါး မရွိေတာ့ျပီမို႔ ရြာျပန္ရင္လည္း တပတ္ဆယ္ရက္ထက္
ပိုျပီး မေနနိဳင္ေတ့ာပါ။ ရန္ကုန္မွာ အိမ္မရွိေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ စတည္းခ်ေနျပီး၊
အျခားျမိဳ႕က သူငယ္ခ်င္းေတြဆီသြားလည္လိုက္၊ လူမွဳေရးကိစၥေလးေတြ အနည္းအက်ဥ္း ကူညီေပးလိုက္နဲ႕
လယ္ယာျပန္စားေရး လုပ္ေနရပါတယ္။
ရန္ကုန္ကို အခုတေခါက္ျပန္လာတဲ့ ခရီးစဥ္မွာ ေဖာက္သယ္ခ်စရာေလးေတြ
ရွိပါတယ္။ နိဳ၀င္ဘာလထဲမွာ ျမန္မာေလေၾကာင္းလိုင္းက ကြာလာလမ္ပူမွ ရန္ကုန္ ခရီးစဥ္အတြက္
(၂)ရက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့ မသိပါ။ မေလးရွားေလၾကာင္းကို ေလာေလာဆယ္ မစီးခ်င္ေသးတာေၾကာင့္
ေအးရွားေလေၾကာင္းနဲ႔ ျပန္လာပါတယ္။ ကြာလာလမ္ပူေလဆိပ္ကို အလာမွာ ကၽြန္မ နေမာ္နမဲ့ နိဳင္တာေတြကိုေတာ့
မေရးပဲ ခ်န္ခဲ့လိုက္ပါတယ္။ ေလဆိပ္ကို အခ်ိန္မွီရံုေလး ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေလယဥ္ေပၚေရာက္ေတာ့
ကၽြန္မေဘးခံုမွာ ကၽြန္မထက္ အသက္ငယ္တဲ့ ကိုေရႊျမန္မာႏွစ္ေယာက္။ ေအးေအးလူလူပါပဲ။ လမ္းတ၀က္ေလာက္ေရာက္ေတာ့
ေလယဥ္မယ္က ေလဆိပ္အ၀င္ (Arrival card) နဲ႔ အေကာက္ခြန္ ပံုစံေတြ ျဖည့္ဖို႔ စာရြက္ေတြ
လိုက္ေ၀ပါတယ္။ အဂၤလိပ္လို ပံုစံကို မျဖည့္တတ္လို႔ ကၽြန္မေဘးက တေယာက္ကိုျဖည့္ေပးခဲ့
ရပါတယ္။ ကၽြန္မေဘး တေယာက္ေက်ာ္ကေတာ့ ကၽြန္မ ျဖည့္ထားတဲ့ ပံုစံကို နမုနာၾကည့္ျပီး၊ သူ႔ဖာသာျဖည့္ပါတယ္။
သူနားမလည္ရင္ ကၽြန္မကို ေမးျပီးျဖည့္ ပါတယ္။ ကၽြန္မ စိတ္ထဲကေန မဆိုးပါလို႔ မွတ္ခ်က္ေပးလိုက္ပါတယ္။
အခ်ိန္ ႏွစ္နာရီေက်ာ္ ပ်ံသန္းျပီးတဲ့ေနာက္ အဲေအးရွား ေလယာဥ္
ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကို ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ ပါတယ္။ ေလဆိပ္အ၀င္ လ၀ကမွာ တန္းစီ၊ ကၽြန္မအလွည့္ေရာက္ေတာ့
လ၀က အရာရွိကို ပတ္စပို႔နဲ႔ ျဖည့္ထားျပီးသား ေလဆိပ္အ၀င္ကဒ္ကို ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူစစ္ေဆးေနတာကို
ေစာင့္ေနရင္း ဟိုဘက္က တေယာက္ကို ပိုက္ဆံ (၃၀) ေတာင္းတာၾကားလိုက္ပါတယ္။ မေလးရွားက ျပန္လာတဲ့သူကို
ေတာင္းတဲ့ ေငြ(၃၀)ဆိုတာ ရင္းဂစ္(၃၀) ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာေငြ (၉၀၀၀)က်ပ္ ၀န္းက်င္။
ဘာအတြက္ ေတာင္းတာလည္းလို႔ သိခ်င္ေပမဲ့ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တဲ့ ကိစၥကို ၀င္စြက္ဖက္ဖို႔ မသင့္ေတာ္လို႔
နားပဲေထာင္ေန လိုက္ရပါတယ္။ ပံုစံျဖည့္ထားတာ မျပည့္စံုတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္နိဳင္ပါတယ္။
ေငြကိုးေထာင္က်ပ္ ၀န္းက်င္က သံုးသိန္းေအာက္ အမ်ားၾကီးနဲတယ္ မဟုတ္လား။ ဒါမ်ိဳးေတြ ရိုးေနျပီဆိုေပမဲ့
ကၽြန္မစိတ္ထဲ မတရားအနိဳင္က်င့္တာလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။